تبادل
لینک هوشمند
برد 0-5 بارسا در وایکاس باعث شد که در هفته نهم ، بارسا به قهرمانی
زودهنگام امیدوار شود اما کاپاروس و تیمش نتوانستند در مقابل حریفی که مثل
تایسون مشت می زد ، تاب بیاورند .
به یاد 7
امروز هجدهمین سالگرد
اولین بازی کاپیتان بزرگ ، اسطوره اسطوره ها ، شوالیه ای وحشی که ارتش
رئال را حمایت می کرد و با تعصب مثال زدنی خود یک الگو بود ، است : رائول
گونزالس بلانکو . هیگوائین و کریستیانو به بهترین شکل به چنین روزی ادای
احترام کردند و نشان دادند که گلزنانی سیر نشدنی هستند . ال پیپیتا گره را
گشود (به گفته استاد دی استفانو ، گل اول همیشه مهمترین گل است) ، سومی را
هم زد و دو پاس گل به کریستیانو داد تا با هم "اتحاد نامحدود جزیره " را
تشکیل دهند . هیگوائین یک اژدهاست (حتی می تواند دفاع چپ هم بشود !) و همه
را به خود جلب می کند . او روحیه ای رائولی دارد که از جنگیدن خسته نمی
شود . کریستیانو را هم وارد این جشن کرد تا ستاره پرتغالی نشان دهد که پس
از رائول و بوتراگوئنو ، وارث مناسبی برای 7 است . این یک ادای احترام
عالی بود ...
شکار بوترا
گل چهارم بازیکن مادیرایی به مایورکا ،
فقط یک دبل را تکمیل نکرد بلکه گل شماره 123 این بازیکن در لالیگا بود .
آماری که یادآور مراسم معارفه اش در برنابئو در مقابل هوادران است ( 1 ، 2
، 3 ، زنده باد رئال ! یادتان هست این را گفت ؟ ) اما ستاره پرتغالی با بی
رحمی همه رکوردها را می شکند . کریستیانو در 110 بازی لالیگایی 123 گل زده
در حالی که بوترا برای رسیدن به این رکورد به 341 بازی نیاز داشت ! شیر
فونچال حالا در این فصل 18 گل رسمی برای رئال زده در حالی که این آمار
برای مسی در بارسا 17 گل است .
واکنش قهرمان
واقعیت این است
که بامداد یکشنبه ، بسیاری از کاتالان ها از این که فاصله شان موقتا به
یازده رسیده به خود می بالیدند و فکر می کردند که ممکن است رئال در جزیره
امتیاز بدهد و شرایط برایشان کاملا ساده شود . طبیعی است که پس از 100
امتیاز و 121 گل بخواهند که هر چه زودتر کابوس فصل گذشته شان را فراموش
کنند ، اما این تیم بلد است چطور واکنش نشان دهد .
نبرد تنگاتنگ
نیازی
به نگرانی نیست . فقط باید به چهره افرادی نظیر راموس ، په په ، ژابی ،
ایکر ، کریستیانو و ال پیپیتا نگاه کرد تا این را درک کرد . در حقیقت فقط
چهار امتیاز تا حریف اصلی برای قهرمانی فاصله وجود دارد . الکلاسیکوی
سیزده اسفند که برای رئال است ، به بازیهای بارسا مقابل اتلتیکو و مالاگا
می توان امیدوار بود که امتیاز بدهند .
سکوهای خالی
درک
سکوهای خالی ایبورستار قابل درک نبود . به نظر می رسد که باید ورود بحران
به فوتبال را پذیرفت . طبیعتا روزهای سختی دارد سپری می شود و لالیگا هم
دارد شبیه سری آ می شود که استادیوم های غول پیکر با سکوهای خالی از سکنه
مواجه می شوند .
قدرت آکادمی
موراتا نزدیک به نیم ساعت بازی
کرد و دیدنش خوشایند بود چرا که این بچه استعداد بالایی دارد و دیدن این
که آماده بازی است زیباست . اما مورینیو به آکادمی اعتماد ندارد و مشخص
نیست که از چه زمانی تا حالا ، ناچو را یک مشکل می داند و با توریل
ارتباطی ندارد . باید این مشکل حل شود .
نظرات شما عزیزان:
آمار
وب سایت:
